Κωνσταντίνου και Ελένης: Πέθaνε ο πιο βασικός πρωταγωνιστής από τον οποίο ξεκίνησαν όλα!

Κωνσταντίνου και Ελένης: Πέθaνε ο πιο βασικός πρωταγωνιστής από τον οποίο ξεκίνησαν όλα!

Δεν το γνώριζε κανείς!

Μέχρι σήμερα ξέραμε πως από το “Κωνσταντίνου και Ελένης” έχουν πεθάνει 10 ηθοποιοί! Λάθος. Και αυτό γιατί εδώ και χρόνια έχει πεθάνει και ο Σπύρος Λασκαρίδης και δεν είχε μαθευτεί ποτέ; Ποιος είναι ο Σπύρος Λασκαρίδης; Δείτε στην συνέχεια στο άρθρο!

Το “Κωνσταντίνου και Ελένης “είναι μια τηλεοπτική σειρά του ANT1 που σημείωσε τεράστια επιτυχία και συνεχίζει να κάνει νούμερα ακόμα και σήμερα, παρά το γεγονός πως παίζεται σε επανάληψη πολλά χρόνια.

Το τηλεοπτικό κοινό έχει λατρέψει τη σειρά, ωστόσο κάποιοι από τους ηθοποιούς που έκαναν έστω και ένα «πέρασμα» δεν βρίσκονται πια μαζί μας.

Τελευταίος στη μακάβρια λίστα, ο τηλεοπτικός θείος με τις δύο διαθήκες, Θεόδωρος Κατακουζηνός, τον οποίο μπορεί να είδαμε σε ένα μόνο επεισόδιο, λίγο πριν το φινάλε της σειράς, η φυσιογνωμία του όμως συνδέθηκε άρρηκτα με τη σειρά-φαινόμενο.

 

Εξάλλου, ο Σπύρος Λασκαρίδης ήταν γνωστός ιδιαίτερα από το χώρο του θεάτρου.

Ο Σπύρος Λασκαρίδης ήταν ένας ηθοποιός και χορευτής, που διέπρεψε τόσο στο μουσικό θέατρο και στην επιθεώρηση, όσο και στο θέατρο πρόζας.

Γεννημένος το 1923 στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1949. Την ίδια χρονιά έλαβε μέρος στην παράσταση του Εθνικού, “Συρανό ντε Μπερζεράκ” του Ροστάν.

Το 1950 έδωσε παραστάσεις ως χορευτής και χορογράφος με το “Σάπφειρο”, στη Λυρική Σκηνή και στο θέατρο Κοτοπούλη Rex.

Θα παραμείνει στο Εθνικό Θέατρο μέχρι το 1963, εκεί μεταξύ άλλων θα εμφανιστεί στις παραστάσεις : “Ο Χορός των Λωποδυτών” του Ζαν Ανούιγ, “Τρεις Κοσμοι” του Διονυσίου Ρώμα, “Η Επιστροφή της Γηραιάς Κυρίας” του Ντυρρενματ, “Ο Έμπορος της Βενετίας” του Σαίξπηρ, “Τα Εκατομμύρια του Μάρκο Πόλο” του Ευγένιου Ό Νηλ, “Μελίσα” του Νίκου Καζαντζάκη, “Ντόνα Ντιάνα” του Αγκουστιν Μορετο, “Οιδίπους Τύραννος”.του Σοφοκλή, και “Βάτραχοι” του Αριστοφάνη.

Από το 1963 έως το 1967, θα μεταπηδήσει στο είδος της επιθεώρησης, εκεί θα συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της επιθεώρησης, όπως η Σοφία Βέμπο, ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Κούλης Στολίγκας, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Κυριάκος Μαυρίας, η Καίτη Ντιριντάουα, ο Νικήτας Πλατής, η Σπεράντζα Βρανά και ο Κώστας Χατζηχρήστος.

Μεταξύ άλλων θα εμφανιστεί στις επιθεωρήσεις : “Σταρ Ελλάς”, “Άλλος για το Καστρί”, “Γαργάλατα Γαργάλατα”, “Μιουζικ χωλ αλά γκρεκ”, “Ω Μαμά Ελλάς” και άλλες.

Το 1967 θα προσληφθεί στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο οποίο θα παραμείνει μέχρι το 1973. Εκεί θα εμφανιστεί στις παραστάσεις των έργων, “Ο Έμπορος της Βενετίας” του Σαίξπηρ, “Ταρτουφος” του Μολιέρου, “Μαρία Δοξαπατρή” του Δημήτρη Βερναρδάκη, “Συρανό ντε Μπερζεράκ” του Ροστάν, “Οι Γυναίκες διασκεδάζουν” του Κάρλο Γκολντόνι, “Ο Βασιλιάς Πεθαίνει” και “Δολοφόνος χωρίς πληρωμή” του Ιονέσκο, “Φιλάργυρος” του Μολιέρου, “Όνειρο Θερινής Νυκτός” του Σαίξπηρ, “Βάτραχοι” και “Όρνιθες” του Αριστοφάνη.

Το 1974 συμμετέχει στο Θεατρικό Εργαστήρι του Δημήτρη Κωνσταντινίδη, στο έργο “Οι Απροσάρμοστοι” του Χάμπτον. Το 1975 θα συνεργαστεί με το θίασο του Γιώργου Χαραλαμπίδη, στ έργο “Οι 300 της Πηνελόπης” του Γιώργου Χαραλαμπίδη. Το 1976 θα συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Κανέλλο Αποστόλου, στην παράσταση “Πλούτος” του Αριστοφάνη (κρατώντας τον ομώνυμο ρόλο).

Το 1977 θα συνεργαστεί με το θίασο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, στο μιούζικαλ “Ωραία μου Κυρία” του Μπερνάρ Σω. Το 1978 θα συνεργαστεί με το θίασο του Τόλη Βοσκόπουλου, στην ιστορική παράσταση “Τραγουδά Θεατρίνε” του Ηλία Λυμπεροπούλου. Το 1979 θα συνεργαστεί με το θιασο τον Κώστα Πρέκα, στην παράσταση “Ποιος είναι Ποιος”. Ενώ το 1980 θα συνεργαστεί με το θίασο Βασίλη Τσιβιλίκα – Άννας Φόνσου, στο έργο του Νίκου Τσιφόρου “Το Κοροϊδάκι της Δεσποινίδος”.

Το 1981 θα συνεργαστεί με το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά, στο έργο του Μολιέρου “Μισάνθρωπος”. Το 1983 θα συνεργαστεί ξανά με το θίασο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, στο μιούζικαλ του Μπλέικ Έντουαρντς “Βίκτωρ Βικτώρια” (στον ρόλο του Μπασερμαν). Ενώ το 1984 – 86 θα συνεργαστεί με το θίασο Γιάννη Φέρτη – Μιμής Ντενίση, στο έργο του Πήτερ Σάφερ “Αμαντέους”(στο ρόλο του Αυτοκράτορα Ιωσήφ).

Το 1987-88 συνεργάζεται με το θίασο Δημήτρη Παπαμιχαήλ – Κάτιας Δανδουλάκη, στο έργο του Άρθουρ Σνίτσλερ “Ανατόλ”, σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν. Ενώ την επόμενη περίοδο 1988-89, θα συνεργαστεί ξανά με το θίασο της Μιμής Ντενίση, στο έργο του Μαρσέλ Μιτουά “Άντρες για δείπνο”. Το 1991 θα τον δούμε στο Θέατρο Έρευνας του Δημήτρη Ποταμίτη, να ερμηνεύει τον Κρουτίσκι στο “Ημερολόγιο ενός Απατεώνα” του Οστρόφσκι. Το 1992 θα συνεργαστεί με το θίασο του Γρηγόρη Βαλτινού, στο έργο του Ραίη Κούνευ “Εκτός Ελέγχου”.

Το 1993 θα συνεργαστεί με το θίασο της Σμαρούλας Γιούλη, στη μουσική κωμωδία του Νιλ Σάιμον “Sweet Charity” (στο ρόλο του Χέρμαν). Το 1996 συνεργάστηκε με το σκηνοθέτη Αλέξη Σολομό, στη διασκευή που είχε παρουσιάσει, από το μνημειώδες έργο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι “Αδελφοί Καραμαζώφ” (όπου είχα την τιμή να τον δω από κοντά). Έκτοτε διέκοψε σταδιακά τη θεατρική του πορεία.

Στον κινηματογράφο είχε μόνο τέσσερεις εμφανίσεις. Το 1962 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία “Έξυπνοι και κορόιδα”, το 1978 εμφανίστηκε στην ταινία “Από που πάνε για την χαβουζα”, το 1982 στην ταινία του Τάκη Παπαγιαννίδη “Ταξίδι στην Πρωτεύουσα” και το 1993 στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη “Πάνω Κάτω και Πλαγίως”.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε 11 τηλεοπτικές σειρές, με πρώτη την τηλεοπτική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη “Λουνα Παρκ” το 1974. Ενώ ακολούθησαν οι εμφανίσεις του στις τηλεοπτικές σειρές : “Περίπλους” (1975), “Η Τύχη της Μαρούλας” (1978), “Ιστορία γραμμένη με νότες” (1983), “Πωλείται Αγάπη” (1992), “Οι Μεν και οι Δεν” (1993), “Το Τρίτο Στεφάνι” (1995), “Κωνσταντίνου και Ελένης” (1998), “baby style” (1999), και “Οι Αταίριαστοι” (2005) που ήταν και η τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση.

Επίσης είχε εμφανιστεί στην εκπομπή της ΕΡΤ “Η Αθηναϊκή Επιθεώρηση” . Ενώ είχε εμφανιστεί και σε μερικές θεατρικές παραστάσεις για την εκπομπή Το Θέατρο της Δευτέρας.

Το 1986 είχε συμμετάσχει και στην βιντεοταινία “Το Διαβολοθηλυκο”.

Τη δεκαετία του 50 είχε εμφανιστεί στα Χοροδράματα : “Ηλιογένητη”, “Πανδώρα” και “Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές”.

Σε πολλές από τις θεατρικές παραστάσεις που συμμετείχε είχε κάνει και τις χορογραφίες.

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1950.

Έφυγε από τη Ζωή στις 27 Οκτωβρίου 2006 σε ηλικία 83 ετών.

Σχετικές δημοσιεύσεις