Δυστuxώς δεν καταφέρε, μόλις ανακοινώθnκε: Πέθαve η αγαπημένη όλων στα 60…
Ο κόσμος της μόδας θρηνεί την απώλεια της θρυλικής πανκ σχεδιάστριας Pam Ηogg, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών.
Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή μέσα από δήλωση που δημοσίευσε η οικογένειά της στον λογαριασμό της στο Instagram, προκαλώντας συγκίνηση σε όσους γνώριζαν το έργο και την εμβέλειά της. Η οικογένεια εξέφρασε τη «βαθιά της λύπη» για τον χαμό της «αγαπημένης Pamela», αποκαλύπτοντας πως πέρασε τις τελευταίες ώρες της με ηρεμία, «περιτριγυρισμένη από την αγάπη φίλων και οικογένειας». Παράλληλα, ευχαρίστησαν θερμά το προσωπικό του St Joseph’s Hospice στο Χάκνεϊ, για τη «σπουδαία φροντίδα και ανθρωπιά» που έδειξαν μέχρι το τέλος.
Η Pamela ήταν από τις σημαντικότερες φιγούρες της βρετανικής πανκ σκηνής, με το ιδιαίτερο στυλ της να επηρεάζει γενιές δημιουργών, από μουσικούς μέχρι σύγχρονους σχεδιαστές μόδας. Τα σχέδιά της, συχνά τολμηρά και ανατρεπτικά, αντικατόπτριζαν έναν κόσμο όπου η ελευθερία έκφρασης και η αντισυμβατικότητα είχαν τον πρώτο λόγο.
Γεννημένη στο Paisley το 1951, η Pamela Hogg μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η τέχνη και η μουσική αποτελούσαν καθημερινή της έμπνευση. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γκλασκώβης και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακές σπουδές στο Royal College of Art. Εκεί, η δημιουργικότητά της βρήκε νέα διέξοδο μέσα από τη μουσική: στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ηγήθηκε του συγκροτήματος Rubbish, συνδυάζοντας το ανατρεπτικό της αισθητικό όραμα με το ενεργητικό πνεύμα της πανκ σκηνής της εποχής.
Κατά τη δεκαετία του ’80, η Hogg άρχισε να κατασκευάζει τα δικά της ρούχα ώστε να ξεχωρίζει στο Blitz, το θρυλικό κλαμπ του Λονδίνου, ενώ λίγο αργότερα πούλησε για πρώτη φορά τις δημιουργίες της στο Hyper Hyper στο Kensington Market πριν ανοίξει το δικό της κατάστημα στο West End. Πιστή στην ανεξαρτησία της, αρνήθηκε να ενταχθεί στη mainstream βιομηχανία, παρουσιάζοντας το 1981 τη συλλογή «Psychedelic Jungle» και εντασσόμενη στους «New Wave» σχεδιαστές που επανακαθόρισαν τα όρια του στυλ. Από τα τέλη της ίδιας δεκαετίας, τα ρούχα της κατέκτησαν την Carnaby Street και λατρεύτηκαν από εμβληματικές προσωπικότητες της ποπ κουλτούρας, όπως η Debbie Harry, η Siouxsie Sioux και ο Ian Astbury των The Cult, καθιερώνοντάς την ως μία από τις πιο ξεχωριστές φωνές της βρετανικής εναλλακτικής μόδας.
Μετά τη δημοσιοποίηση της θλιβερής είδησης, προσωπικότητες από τη μόδα, τη μουσική και την τηλεόραση έσπευσαν να αποδώσουν φόρο τιμής. Κορυφαίοι σχεδιαστές, καλλιτέχνες και παρουσιαστές μίλησαν για τη μοναδική συμβολή της, την ευγένειά της και το ασυμβίβαστο όραμά της. Κάποιοι τη χαρακτήρισαν «φάρο δημιουργικότητας», άλλοι «αληθινή επαναστάτρια της αισθητικής».
Η απώλειά της αφήνει ένα τεράστιο κενό, όμως η επιρροή της θα συνεχίσει να ζει μέσα από το έργο της και τους ανθρώπους που ενέπνευσε. Ένα σύμβολο του πανκ, μια γυναίκα με φοβερό πάθος, η Pamela θα παραμείνει για πάντα μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του εναλλακτικού design.
Η θρυλική Σκωτσέζα σχεδιάστρια μόδας, ακτιβίστρια και μουσικός Pam Hogg, της οποίας η ζωή κινήθηκε γύρω από τον άξονα του αντικανονικού και του πανκ φετιχισμού, πέθανε στις 26 Νομεβρίου 2026, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά της.
«Η οικογένεια Hogg με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο της αγαπημένης μας Pamela. Είμαστε ευγνώμονες που οι τελευταίες της ώρες ήταν γαλήνιες και περιβαλλόταν από την αγάπη και τη φροντίδα των φίλων της και της οικογένειάς της. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλο το προσωπικό του St Joseph’s Hospice, Hackney για την υπέροχη υποστήριξη που παρείχαν στην Pamela τις τελευταίες μέρες της ζωής της. Το δημιουργικό πνεύμα και το έργο της Pamela άγγιξαν τις ζωές πολλών ανθρώπων όλων των ηλικιών και αφήνει πίσω της μια τεράστια κληρονομιά που θα συνεχίσει να μας εμπνέει, να μας φέρνει χαρά και να μας προκαλεί να ζούμε εκτός νόρμας», ανέφεραν σε δήλωση τους οι οικείοι της.
«Θεωρώ τον εαυτό μου μια αντισυμβατική σχεδιάστρια μόδας»
Γεννημένη στο Paisley το 1951, η Hogg σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Γκλασκώβης, πριν μετακομίσει στο Λονδίνο για να συνεχίσει την ακαδημαϊκή της πορεία στο Royal College of Art. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Λονδίνο, η μουσική αποτέλεσε διέξοδος για την Hogg, η οποία ηγήθηκε μιας μπάντας με το όνομα Rubbish στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Tη δεκαετία του ’80, άρχισε να φτιάχνει τα δικά της ρούχα για να μπει στο Blitz, το θρυλικό κλαμπ του Λονδίνου, ενώ πούλησε για πρώτη φορά τις δημιουργίες της στο Hyper Hyper στο Kensington Market και αργότερα στο δικό της κατάστημα στο West End του Λονδίνου, πάντοτε αρνούμενη να γίνει κομμάτι της mainstream βιομηχανίας.
Το 1981, παρουσίασε την πρώτη της συλλογή μόδας «Psychedelic Jungle» και έγινε μέλος της ομάδας σχεδιαστών «New Wave», εμπνευσμένη από το πανκ κίνημα, το ανδρόγυνο στυλ και τη φουτουριστική αισθητική.
Από όταν ξεκίνησε να πουλάει τα ρούχα της στην Carnaby Street στα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι δημιουργίες της Hogg λατρεύτηκαν σαν θεές από προσωπικότητες της ποπ κουλτούρας, όπως η Debbie Harry, η Siouxsie Sioux και ο frontman των The Cult, Ian Astbury.
Το catsuit είναι αναμφισβήτητα το ρούχο για το οποίο είναι περισσότερο γνωστή η Hogg, έχοντας δημιουργήσει ολόσωμες φόρμες με ρίγες για αστέρες όπως η Lady Gaga και η Rihanna και η Kylie Minogue.
«Κάθε γυναίκα που έχει δοκιμάσει ένα από τα catsuits μου έχει πει: ‘Θεέ μου, δεν μπορώ να το φορέσω αυτό’», είπε στο The Guardian το 2018. «Πάντα τους λέω να το δοκιμάσουν. Όταν το κάνουν, αισθάνονται αμέσως δυνατές», συμπλήρωσε.
Έχει επίσης σχεδιάσει τα τρόπαια για τα Brit Awards 2016.
«Η βιομηχανία της μόδας δεν μου ταιριάζει»
Σε παλαιότερη συνέντευξή της στο Zero Nine Magazine, η Hogg είχε δηλώσει σχετικά με την απόφαση της να απέχει από την βιομηχανία και τις προσταγές της: «Είμαι αρκετά αποστασιοποιημένη από τη μόδα, δημιουργώ για να εκφράσω τη χαρά και να την μεταδώσω στον κόσμο. Οι ιδέες μου ρέουν συνεχώς, το θέμα είναι να αποφασίσω ποιες θα ακολουθήσω όταν μου έρχονται φυσικά, καθώς δεν με περιορίζουν οι απαιτήσεις της μόδας. Οι ιδέες συγχωνεύονται και γίνονται κομμάτια ενός άγνωστου παζλ που βρίσκουν τη θέση τους – αυτή είναι η ομορφιά του να επιτρέπεις στον εαυτό σου να είναι ελεύθερος από περιορισμούς».
»Θεωρώ τον εαυτό μου μια αντισυμβατική σχεδιάστρια μόδας. Η μόδα μπορεί να είναι συναρπαστική, αλλά η βιομηχανία της μόδας δεν μου ταιριάζει: αν ακολουθείς τους κανόνες, θα ανέβεις στην ιεραρχία. Είμαι πολύ ανεξάρτητη, ακολουθώ τη δική μου κρίση, όχι εντολές».
