Θλίψη Νεκρός γνωστός Έλληνας τραγουδιστής
Η Κως αποχαιρετά έναν μεγάλο μουσικό, έναν καλλιτέχνη που με την ψυχή και τη φωνή του σημάδεψε γενιές.
Ο Γιώργος Σκαρπαθιωτάκης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής ή ένας δεξιοτέχνης του λαούτου, αλλά ένας ακούραστος εργάτης της μουσικής, ένας άνθρωπος που έδινε νόημα στις νύχτες του νησιού, γεμίζοντάς τες με μελωδίες και πάθος. Η μουσική του δεν ήταν απλώς νότες και λόγια, αλλά ένα ταξίδι, μια αφήγηση ζωής, ένα άγγιγμα στην ψυχή του κάθε ακροατή.
Γεννημένος στην Κρήτη, ανδρώθηκε με τη μυρωδιά της θάλασσας και την κρητική μουσική, μιας μουσικής που τον σημάδεψε από παιδί. Τα τραγούδια του Καζαντζίδη μπορεί να έγιναν η πρώτη του αγάπη, όμως η μοίρα τον οδήγησε στα μονοπάτια της παράδοσης, εκεί όπου το λαούτο και η λύρα δίνουν φωνή στον καημό και τη χαρά των ανθρώπων. Δεν ήταν απλά τραγουδιστής, ήταν αφηγητής ιστοριών, γνήσιος εκφραστής του λαϊκού συναισθήματος.
Η Κως στάθηκε το δεύτερο λιμάνι του, το νησί που τον αγκάλιασε και έγινε το σπίτι του. Στα κέντρα διασκέδασης, στις γιορτές, στα γλέντια, η φωνή του έδινε ρυθμό στη χαρά των ανθρώπων. Εκεί γνώρισε και τον έρωτα της ζωής του, τη Χρύσα, σε μια στιγμή σχεδόν ποιητική – ένα λουλούδι, ένα βλέμμα, μια υπόσχεση ζωής. Η αγάπη του για την οικογένειά του ήταν τόσο δυνατή όσο και η αφοσίωσή του στη μουσική.
Συνεργάστηκε με σπουδαίους καλλιτέχνες, από την Άννα Καραμπεσίνη μέχρι τον Βασίλη Τράκκα, και άφησε το αποτύπωμά του στη δισκογραφία, στη σκηνή, στη μνήμη όλων όσοι τον άκουσαν έστω και μια φορά. Μα πάνω απ’ όλα, άφησε μια μουσική κληρονομιά, ένα θησαυρό τραγουδιών που θα συνεχίσουν να μας ταξιδεύουν. Ήταν δάσκαλος για τους νεότερους, στήριγμα για τους συνεργάτες του, φίλος και συνοδοιπόρος για όσους είχαν την τύχη να παίξουν δίπλα του.
Σήμερα, η φωνή του μπορεί να σώπασε, μα το τραγούδι του θα συνεχίσει να ακούγεται. Στις ρακές που θα σηκωθούν στη μνήμη του, στις χορδές ενός λαούτου που θα πατήσει πάνω στις νότες του, στα γλέντια που θα ξαναζωντανέψουν με τα τραγούδια του, εκείνος θα είναι πάντα εκεί. Γιατί οι άνθρωποι σαν τον Γιώργο Σκαρπαθιωτάκη δεν φεύγουν ποτέ· γίνονται μελωδίες που αντηχούν για πάντα.
Η Κως και η Κρήτη, η μουσική και οι άνθρωποί του, όλοι θα τον θυμούνται. Στη σιωπή μιας νύχτας, στη μελωδία ενός βιολιού, στη θάλασσα που τόσο αγάπησε, η ψυχή του θα ταξιδεύει. Και η μνήμη του θα μείνει ζωντανή, όπως οι νότες που χάρισε απλόχερα στον κόσμο.
