Έφuγε o σπουδαιος καλλιτέχνης της χώρας μας ! Θpήνος….
Έφυγε ο Νίκος Περέλης – ο άνθρωπος που έδωσε ψυχή στο ελληνικό θέατρο»
Η Ελλάδα αποχαιρετά έναν σπουδαίο θεατράνθρωπο, έναν δημιουργό με πάθος, ήθος και ανεξάντλητη ενέργεια. Ο Νίκος Περέλης, σκηνοθέτης, ηθοποιός και δάσκαλος γενεών, “έφυγε” στα 85 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο αποτύπωμα στο ελληνικό θέατρο.
Από τη Μυτιλήνη στο Εθνικό Θέατρο – ένα ταξίδι γεμάτο φως
Γεννημένος το 1940 στη Μυτιλήνη, ο Νίκος Περέλης μεγάλωσε μέσα σε μια Ελλάδα που πάλευε να σταθεί στα πόδια της. Εκείνος όμως είχε ήδη βρει το δρόμο του: τη σκηνή. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα στο πανεπιστήμιο Laval του Καναδά. Δεν άργησε να δείξει πως δεν ήταν απλώς ένας ακόμη σκηνοθέτης, αλλά ένας οραματιστής. Κάθε του έργο είχε ψυχή, βάθος, και έναν διακριτικό ρεαλισμό που άγγιζε τον θεατή. Δεν φοβόταν να πειραματιστεί, να συγκινήσει, να προκαλέσει. ⸻
Ο άνθρωπος που δίδαξε τη σκηνή να αναπνέει
Ο Περέλης σκηνοθέτησε πάνω από 150 παραστάσεις, από την αρχαία τραγωδία μέχρι το σύγχρονο θέατρο. Ξεχώρισαν οι «Τρωάδες» στην Επίδαυρο και η «Ιφιγένεια στην Ταυρίδα» στο Ηρώδειο — έργα που απέδειξαν πως ήξερε να τιμά την παράδοση, αλλά και να τη φέρνει κοντά στον σύγχρονο θεατή. Το 1996, ίδρυσε την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, έναν θεσμό που έδωσε βήμα σε νέους δημιουργούς και φρέσκες ιδέες. Για πολλούς, αυτή υπήρξε η “δεύτερη αναγέννηση” του Εθνικού. ⸻
Ο δάσκαλος που άφησε στίγμα Δεν ήταν μόνο σκηνοθέτης.
Ήταν μέντορας, ψυχολόγος, καθοδηγητής. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του μιλούν για έναν άνθρωπο που έβλεπε το ταλέντο μέσα από την ψυχή, όχι απλώς τη φωνή ή την τεχνική. Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, τον αποκάλεσε “ακάματο θεατράνθρωπο”, τονίζοντας πως “η συμβολή του στην τέχνη και την παιδεία είναι ανεκτίμητη”.
Η παρακαταθήκη του
Ο Νίκος Περέλης έφυγε, αλλά άφησε πίσω του ένα έργο που θα αντέξει στο χρόνο. Οι σκηνοθεσίες του, οι μαθητές του και οι ιδέες του θα συνεχίσουν να εμπνέουν, να διδάσκουν, να φωτίζουν. Ήταν από εκείνους που δεν επιδίωκαν τη δημοσιότητα — αλλά κέρδιζαν την αιωνιότητα μέσα από τη σιωπηλή δύναμη της τέχνης τους.
Ένας ήσυχος αποχαιρετισμός
Το ελληνικό θέατρο αποχαιρετά έναν σπάνιο άνθρωπο. Έναν εργάτη της ψυχής. Και όπως έλεγε ο ίδιος σε συνέντευξή του πριν χρόνια: “Το θέατρο είναι καθρέφτης της ζωής. Αν πάψει να μιλά για τον άνθρωπο, τότε παύει να έχει λόγο ύπαρξης.” Καλό ταξίδι, κύριε Περέλη. Το φως σου θα συνεχίσει να καίει στις σκηνές που αγάπησες. 
