Δuσκολες ώρες για τον Λουις Ενρικε
Οστεοσάρκωμα: Τι είναι ο καρκίνος από τον οποίο πέθανε η 9χρονη κόρη του Λουίς Ενρίκε – Πόσο επικίνδυνος είναι
Το αστέρι της Σάνα δεν «έσβησε» ποτέ
«Μικρή μου Χάνα, ο μπαμπάς πήρε το Champions League» έγραφε το ανατριχιαστικό πανό των Γάλλων στον τελικό, όπου η Παρί Σεν Ζερμέν έγραψε ιστορία συντρίβοντας με 5- 0 την Ίντερ. Το πρόσωπο που συγκλόνισε τους πάντες είναι ο Ισπανός τεχνικός και θρύλος του ποδοσφαίρου Λουίς Ενρίκε που φόρεσε ένα μπλουζάκι, αφιερωμένο στη μνήμη της κόρης του, Σάνα που έφυγε από τη ζωή στα 9 της χρόνια αφού δοκιμάστηκε από καρκίνο, το οστεοσάρκωμα.
Τι είναι το οστεοσάρκωμα και τι προκαλεί στα οστά
Το οστεοσάρκωμα (ονομάζεται επίσης οστεογενές σάρκωμα) είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά στα οστά. Για την κατανόηση του οστεοσαρκώματος, βοηθά να γνωρίζουμε για τα οστά και τι κάνουν. Ο καρκίνος ξεκινά όταν τα κύτταρα του σώματος αρχίσουν να αναπτύσσονται εκτός ελέγχου. Τα κύτταρα σε σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματος μπορούν να γίνουν καρκίνοι και μπορούν να εξαπλωθούν σε άλλες περιοχές του σώματος.
Σχετικά με τα κανονικά οστά
- Μερικά οστά βοηθούν στην υποστήριξη και την προστασία των ζωτικών οργάνων μας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τα οστά του κρανίου, το οστό του στήθους (στέρνο) και τα πλευρά. Αυτοί οι τύποι οστών συχνά αναφέρονται ως επίπεδα οστά.
- Άλλα οστά, όπως αυτά στα χέρια και στα πόδια, αποτελούν ένα πλαίσιο για τους μυς μας που μας βοηθά να κινηθούμε. Αυτά ονομάζονται μακρά οστά.
- Τα οστά παράγουν επίσης νέα αιμοσφαίρια. Αυτό γίνεται στο μαλακό, εσωτερικό μέρος κάποιων οστών, που ονομάζεται μυελός των οστών. Αυτός περιέχει κύτταρα που σχηματίζουν αίμα. Τα νέα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια γίνονται στον μυελό των οστών.
- Τα οστά παρέχουν επίσης στο σώμα ένα μέρος για την αποθήκευση μετάλλων, όπως το ασβέστιο.
Επειδή τα οστά είναι πολύ σκληρά και δεν αλλάζουν σχήμα -τουλάχιστον από την ενηλικίωση και μετά- ίσως να νομίζετε ότι τα οστά δεν είναι ζωντανά μέρη του σώματος, αλλά είναι. Όπως και όλοι οι άλλοι ιστοί του σώματος, τα οστά έχουν πολλά είδη ζωντανών κυττάρων.
Δύο κύριοι τύποι κυττάρων στα οστά τα βοηθούν να παραμείνουν ισχυρά και να κρατήσουν το σχήμα τους:
- Οι οστεοβλάστες βοηθούν στη δημιουργία οστών σχηματίζοντας την μήτρα των οστών (τον συνδετικό ιστό και τα ανόργανα στοιχεία που δίνουν στο οστό τη δύναμή του).
- Οι οστεοκλάστες καταστρέφουν την μήτρα των οστών, για να αποτρέψουν την υπερβολική τους ανάπτυξη και βοηθούν τα οστά να κρατήσουν το σωστό σχήμα τους.
- Οι οστεοβλάστες και οι οστεοκλάστες βοηθούν επίσης να ελέγξουν την ποσότητα αυτών των ορυκτών στο αίμα.
Το οστεοσάρκωμα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου που αναπτύσσεται στα οστά. Όπως και οι οστεοβλάστες στον φυσιολογικό οστό, έτσι και τα κύτταρα που σχηματίζουν αυτόν τον καρκίνο συνιστούν μήτρα των οστών. Αλλά η μήτρα οστού ενός οστεοσαρκώματος δεν είναι τόσο ισχυρή όσο αυτή των κανονικών οστών.
Τα περισσότερα οστεοσαρκώματα εμφανίζονται σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες. Οι έφηβοι είναι η πιο συχνά επηρεασμένη ηλικιακή ομάδα, αλλά το οστεοσάρκωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες, το οστεοσάρκωμα συνήθως αναπτύσσεται σε περιοχές όπου το οστό αναπτύσσεται γρήγορα, όπως κοντά στα άκρα των μακριών οστών. Οι περισσότεροι όγκοι αναπτύσσονται στα οστά γύρω από το γόνατο, ή στο περιφερικό μηριαίο οστό (το κάτω μέρος του μηριαίου οστού), ή στην εγγύτερη κνήμη (το ανώτερο τμήμα της οσφυϊκής χώρας). Ο εγγύς βραχίονας (το τμήμα του οστού του άνω βραχίονα κοντά στον ώμο) είναι η επόμενη πιο κοινή περιοχή. Ωστόσο, το οστεοσάρκωμα μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε οστό, συμπεριλαμβανομένων των οστών της λεκάνης (ισχίων), του ώμου και της γνάθου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στους μεγαλύτερους ενήλικες.
Υποτύποι οστεοσαρκώματος
Πολλοί υποτύποι του οστεοσαρκώματος μπορούν να αναγνωριστούν από το πώς φαίνονται στις ακτίνες Χ και κάτω από το μικροσκόπιο. Μερικοί από αυτούς τους υποτύπους έχουν καλύτερη πρόγνωση από άλλους.
Με βάση το πώς φαίνονται κάτω από το μικροσκόπιο, τα οστεοσαρκώματα μπορούν να ταξινομηθούν ως υψηλού βαθμού, ενδιάμεσου βαθμού ή χαμηλού βαθμού. Ο βαθμός του όγκου λέει στους γιατρούς πόσο πιθανό είναι ότι ο καρκίνος θα αναπτυχθεί και θα εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.
Οστεοσαρκώματα υψηλού βαθμού
Αυτά είναι τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα είδη οστεοσαρκώματος. Όταν φαίνονται κάτω από ένα μικροσκόπιο, δεν μοιάζουν με κανονικά οστά και έχουν πολλά κύτταρα, τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία διαίρεσης σε νέα κύτταρα. Τα περισσότερα οστεοσαρκώματα που εμφανίζονται σε παιδιά και εφήβους είναι υψηλής ποιότητας.
Υπάρχουν πολλοί τύποι οστεοσαρκώματος (αν και οι πρώτοι 3 είναι οι συνηθέστεροι), όπως:
- Οστεοβλαστικό
- Χονδροβλαστικό
- Ινοβλαστικό
- Μικτό
- Μικροκυτταρικό
Άλλα οστεοσαρκώματα περιλαμβάνουν:
- Παζετοϊδές (Pagetoid): Ένας όγκος που αναπτύσσεται σε κάποιον με νόσο του Παζέ (Paget)
- Εξωσκελετικό: Ένας όγκος που αρχίζει σε ένα μέρος του σώματος που δεν είναι οστό
- Μετα-ακτινοβολικό: Ένας όγκος που ξεκινά από ένα οστό που είχε υποβληθεί σε θεραπεία με ακτινοβολία
Οστεοσαρκώματα μεσαίου βαθμού
Αυτοί οι ασυνήθιστοι όγκοι εμπίπτουν μεταξύ οστεοσαρκωμάτων υψηλού βαθμού και χαμηλού βαθμού. (Συνήθως αντιμετωπίζονται σαν να είναι οστεοσαρκώματα χαμηλού βαθμού).
- Μεσοσταθμικό (juxtacortical intermediate grade)
- Οστεοσαρκώματα χαμηλού βαθμού
Αυτά είναι τα βραδύτερα αναπτυσσόμενα οστεοσαρκώματα. Οι όγκοι μοιάζουν περισσότερο με κανονικό οστό και έχουν λίγα διαχωριστικά κύτταρα, όταν φαίνονται κάτω από μικροσκόπιο.
- Παράπλευρο (juxtacortical low grade)
- Ενδομυϊκό, ή ενδοοστικό
Πώς γίνεται αυτή η διάγνωση;
Ένας παθολόγος συνήθως διαγιγνώσκει οστεοσάρκωμα αφού εξετάσει ένα μικρό δείγμα ιστού που έχει αφαιρεθεί σε μια διαδικασία που ονομάζεται βιοψία. Κάτω από το μικροσκόπιο, το οστεοσάρκωμα μοιάζει με λεπτές ή παχιές ίνες ανώριμου οστού που ονομάζονται οστεοειδές αναμειγνύεται με καρκινικά κύτταρα.
Μετά τη διάγνωση, οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζονται πρώτα με χημειοθεραπεία και μετά με χειρουργική επέμβαση. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο όγκος αφαιρείται πλήρως ως α εκτομή. Η εκτομή δείγμα αποστέλλεται σε παθολόγο για εξέταση. Ο παθολόγος σας θα εξετάσει τον όγκο στο μικροσκόπιο και θα δώσει στον χειρουργό και τον ογκολόγο σας σημαντικές πληροφορίες που θα βοηθήσουν στην καθοδήγηση της θεραπείας σας.
