«Διακοπές στα πεθερικά;Απαπαπαπαπα – Ευχαριστώ, δεν θα πάρω»
Πολλοί είναι εκείνοι που τα καλοκαίρια πηγαίνουν στο χωριό και περνάνε εκεί τις διακοπές τους… «Παραθερίζουν», όπως λέγαμε παλιά. Εκεί στο χωριό είτε έχουν το εξοχικό τους σπίτι είτε είναι το πατρικό. Και πηγαίνουν στον παππού και τη γιαγιά.
Αλλά σε αυτή την περίπτωση της αναγνώστριας, οι διακοπές στο χωριό σημαίνει… διακοπές στα πεθερικά. Και την ίδια, η ιδέα όχι μόνο δεν ενθουσιάζει, αλλά την απορρίπτει, προκαλώντας ατελείωτους τσακωμούς με τον σύζυγό της.
Η ίδια, πάντως, εξηγεί τους λόγους που δεν θέλει να κάνει διακοπές στα πεθερικά!
«Είμαστε 10 χρόνια παντρεμένοι και 13 συνολικά σε σχέση. Και όλα αυτά τα χρόνια – με εξαίρεση το περσινό καλοκαίρι λόγω της πανδημίας – κάθε μα κάθε χρόνο πηγαίνουμε διακοπές στο χωριό, στα πεθερικά. Το, δε, πρόγραμμα είχε πάντα ως εξής: λίγες μέρες έτσι για να ξεγελαστούμε σε κάποιον άλλον προορισμό και μετά όλο το υπόλοιπο της άδειας στο χωριό.
Βαρέθηκα αυτό πια το πρόγραμμα. Και από νωρίς κατέστησα σαφές στον σύζυγό μου ότι φέτος χωριό δεν έχει. Θέλω κάτι διαφορετικό. Τα παιδιά, άλλωστε, είναι σε μια ηλικία που δεν μας κουράζουνε και μπορούμε να πάμε όλοι μαζί κάπου αλλού, χωρίς να μας κουράζουν. Γιατί, όλα τα προηγούμενα χρόνια, η δικαιολογία του για το χωριό, ήταν τα παιδιά. Πως παίζουν εκεί, τους κάνεις καλό, ενώ ασχολείται η μητέρα του και εγώ μπορώ να ξεκουραστώ.
Αλλά με θυμώνει που τόσα χρόνια δεν μπορεί να καταλάβει πως δεν ξεκουράζομαι στο χωριό με τους δικούς του. αντίθετα, είμαι μονίμως στην τσίτα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ μια μέρα παραπάνω για να μη με πούνε τεμπέλα. Ξυπνάω κι εγώ από νωρίς.
Δεν μπορώ να πω μια μέρα: σε διακοπές είμαι δεν θα σηκώσω ούτε το ποτήρι, γιατί αν δεν κουνηθώ, πάλι θα με πούνε τεμπέλα. Το αποτέλεσμα; Ξυπνάω από νωρίς, κάνω δουλειές και περισσότερες απ’ ότι στο σπίτι μου, γιατί είμαστε περισσότερα άτομα. Και οι ατσαλιές στο χωριό, είναι περισσότερες.
Επίσης, δεν μπορώ να ξεκουραστώ τα μεσημέρια, διότι τότε πλακώνουν οι γειτόνισσες για να πιούνε με την πεθερά τον μεσημεριανό καφέ τους. Και πάει η κουβέντα και η φασαρία σύννεφο.
Όμως, αυτό που δεν αντέχω άλλο, είναι η ξερολίαση της πεθεράς. Ειδικά, στο θέμα των παιδιών τα ξέρει όλα, ενώ συστηματικά με αγνοεί – σαν να μην υπάρχω – και κάνει του κεφαλιού της. Το ίδιο και ο πεθερός.
Όλα αυτά τα έχω εξηγήσει στον σύζυγό μου, αλλά με λέει υπερβολική. Και πως είμαι εγωίστρια και δε μπορώ να κάνω υπομονή 10 με 15 μέρες τον χρόνο που πηγαίνουμε στο χωριό. Όμως, τόσα χρόνια υπομονή κάνω. Ήρθε η ώρα, να πω «φτάνει».
Ειδικά, φέτος που έχω ανάγκη περισσότερο από ποτέ να ξεκουραστώ και να μη μπω σε μια άλλη καθημερινότητα, το ίδιο εξουθενωτική.
Εννοείται πως τα πεθερικά έχουν ξεκινήσει επανάσταση και δεν δέχονται να μην πάμε στο χωριό. Αλλά κάνω κι εγώ τη δική μου επανάσταση. Και είμαι διατεθειμένη ακόμα και να μείνω στο τέλος στο κλεινόν άστυ.
Φέτος, λοιπόν, διακοπές στο χωριό με τα πεθερικά; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω!».
Πηγή: infowoman.gr
