Πώς αντιμετωπίζουμε πνευματικά μια μεγάλη ασθένεια;
Πώς αντιμετωπίζουμε πνευματικά μια μεγάλη ασθένεια;
(Εξ αφορμής της θεραπείας του παραλυτικού της Καπερναούμ)
Πρώτα θα καταφεύγουμε στο Θεό (Παραλειπ. Β΄ 16,12) και μετά στους γιατρούς. Οι ίδιοι θα κάνουμε θερμή προσευχή να μας βοηθήσει ο Θεός να υπομένουμε τον πόνο και, αν είναι θέλημά Του, να θεραπευτούμε.
Θα ζητήσουμε από γνωστούς μας να προσεύχονται κι εκείνοι. Θα δώσουμε το όνομά μας να μνημονευθεί σε θείες Λειτουργίες. Θα εξομολογηθούμε και θα κοινωνήσουμε. Πριν κοινωνήσουμε, καλό είναι να καλέσουμε κι έναν ιερέα σπίτι μας να κάνουμε Ευχέλαιο. Μετά θα πάμε στο γιατρό με την προσευχή, ο Θεός να τον φωτίσει να κάνει καλή διάγνωση και σωστή θεραπεία.
Στη διάρκεια της θεραπείας προσευχόμαστε στο Θεό θερμά έχοντας την ελπίδα, ότι ο Θεός μπορεί να μας κάνει καλά. Όλοι οι πονεμένοι συνήθως προσεύχονται θερμά και με κατάνυξη. Κι αν δε γίνουμε καλά, να σκεφτόμαστε πως ο Θεός κάτι καλό θα βγάλει με την αρρώστια μας για την πνευματική μας προκοπή. Η ωφέλεια δε φαίνεται άμεσα, θα αποκαλυφθεί αργότερα στην πορεία της ζωής ή μεταθανάτια. Θεωρώντας την ασθένεια ως ευεργεσία του Θεού για τη σωτηρία μας την υπομένουμε και Τον ευχαριστούμε.
Αυτός που έχει εκ γενετής ή απέκτησε κάποια στιγμή ανίατη ασθένεια, να θεωρεί την περιπέτειά του ως κρυφή ευεργεσία του Θεού, και να μην αφήσει τον εαυτό του να φθάσει στην απελπισία και στη σκληρότητα του χαρακτήρα του. Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε, πως εκείνος που υποφέρει αγόγγυστα μια αναπηρία, θα πάει στον Παράδεισο μαζί με τους μάρτυρες.
Καλό θα είναι οι ασθενείς πάντοτε να έχουν υπόψη τους ότι δεν πρέπει να γογγύζουν κατά του Θεού (Α΄Κορ. 10,10), αλλά να ακούσουν τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «ο Θεός είναι εύσπλαχνος και δεν σας αφήνει να δοκιμασθείτε παραπάνω από τις δυνάμεις σας, αλλά μαζί με τη δοκιμασία θα δώσει και τη διέξοδο, ώστε να μπορείτε να υποφέρετε
ΠΗΓΗ news-tora.eu